lunes, 24 de junio de 2013

ETFE

ETFE
Garapena sortzeko, eta edo ideia berriak sortzeko teknologietara jotzea aukera ona da. Aukera berriak gure ikuspena handitzen du. Horregatik askotan material berrietara jotzen dut inspirazio bila. ETFE fatxadak eraikitzeko erabili daitekeen material plastikoa da. Ez da oso ohikoa, baina ezta arraroegia.

Ezaugarriak:
- Gardena
- bizi praktiko oso luzea
- tenperatura aldaketen aurrean egoki moldatzen da
- Edozein formara moldatu daiteke
- izpi ultra bioleten eraginez ez da horixka jartzen

Beirarekiko konparaketa: beira baina 100 aldiz arinagoa da eta bera baino eguzki argi gehiago pasatzen usten ditu.

Adibideak arkitekturan:

-          Eden proiektua – Nicholas Grimshaw






-          Pekineko joko olinpikoen eraikin (cubo de agua)






sábado, 22 de junio de 2013

Espazioaren esplotazioa

6 rooms into 1: morphing apartment packs 1100 sq ft into 420


Bideo honetan ikusi dezakegu pisu baten eraberritze baten ondoren lortu daitekeena.
Erakargarria ikusten dut baina baita itogarria. Espazio txikia delako, nahiz eta oso ondo aprobetxatuta egon.




Informazio gehiago:
http://laughingsquid.com/manhattan-mini-apartment-packs-6-rooms-into-1-transformable-space/

viernes, 21 de junio de 2013

Un amor entre dos mundos

Un amor entre dos mundos

Filma hau ikusi ondoren harrituta geratu nintzen. Istorioa liluratuta utzi ninduen, filmetan ohikoa den maitasun istorioa da. Mutil eta neska bat ezagutzen dira, arazo larriak dituzte eta esperantzaz beteriko maiara bat oparitzen digute. Gainera, amaiera irekia, gure izanaz bezala: bueno,hemen bukatzen da istorio txiki hau baina beste hainbat sortu daitezke!

Maitasun istorioa alde batera utzita, bi munduetan pentsatzen jarri nintzen. Urrutitik bi munduak begiratuta antzekotasuna ikaragarria da, baina hurbiltzen zaren ahala desberdintasunak agertzen hasten dira. Istorioak dioenez, mundu bat bestea baino lasterrago garatu zen, eta hori da, dirudienez, bien arteko diferentzia. Beheko mundua, filmean definitzen duten bezala, beranduago garatutako mundua da eta goikoa lehenago garatutakoa.






Eraikinei erreparatzen badiogu, argi ikusten bi munduetan berdinak direla, simetrikoak; desberdintasun bakarra eraikinen egoera da. Beheko munduan dauden eraikinak, guda baten ondoren aurkitu ditzakegun eraikinak bezala dira, ia eraitsiak.

Zer gertatzen da? Mundu batean eraikitako eraikinak bestean ere eraikitzen direla?  Garapen prozesu horretan, guda bat egon zela eta beheko aldea galtzaile atera zela eta oraindik ez dela berregituratu? Edo soilik urteen poderioz,garapen banaketa horren ondoren eraikinak erortzen hasi direla eta txirotasunaren erruz ez dagoela berreraikitzeko aukerarik? Garapen eza, inguruaren hondamendia dakar? Bi mundu simetriko egonda, bata bestearen menpekoa izan behar da?


Filma honetan bi munduen arteko bereizketa mantentzen saiatzen dira, eta beste mundua erabiltzen dute mundu propioa garatzeko. Baina egia esan ez dut uste gidoilaria gauza hauetan denbora asko eman duenik, eta efektuak egiteko garaian errazagoa zela irudi berdina islatzea.






martes, 18 de junio de 2013

Dikotomia

DIKOTOMIA

Bi ideia kontrajarpena da dikotomia bat, ezkerralde et eskuinaldea adibidez. Dikotomia gehienak, guztiak ez esan harren, erdialde bat dute edo behintzat elementu neutro bat. Batzuetan puntu hori definitzea saila izan daiteke(preso eta aske), baina beste batzuetan oso erraza (beltza – grisa - zuria).  Batzuetan dikotomia sortzen duten bi kontzeptuak asko sakontzean oreka bat sortzen da, hain zuzen ere, erdiko kontzeptua.


Hautatu dudan kasuan oreka mantentzen da. Gainera bi modu desberdinetan ikusi daiteke. Tortsioan eta bi elementu berdinen arteko botere nahian. Elementuaren iskin bat ezkerretara joan nahi du eta bestea eskuinetara, kontzeptuak malguak direnez, tortsioa sortzen da. Elementu bakoitza botere gehiago bereganatu nahi du, baina botere kantitatea finkoa denez eta biek nahi berdina dutenez, orekan geratzen da, tentsioa sortuz.




lunes, 17 de junio de 2013

Especie de espacios - Georges Perec














Especie de espacios

Georges Perec  -en liburuan idazlea espazioaren edo hobeto esanda espazio motei buruzko hausnarketa egiten du. Hainbat galderei erantzuna ematen saiatzen da, zer da espazio? , nola definitzen da? , nola egin dezakegu espazio banaketa bat?, nola dakigu espazio bat handi edo txikia den?, espazio mota desberdinak daude?, nolakoa da sailkapen hori?...

Galdera hauei eta beste askori erantzuna ematen saiatzen da. Esan dezakegu espazioa infinitua dela, gure inguruan dagoela. Pertsonek oikoa den legez, espazio zenbatzen edo definitzen saiatzen gara, txikia, handia, zabala … gure ikuspuntutik deskribatzen dugu, guk ikusten ditugun ezaugarriak azaldu nahian.

Espazioa pertzepzioaren arabera aldatzen da, pertsona bakoitza espazio bera batean gauza desberdinak ikusiko ditu.  Espazioa neurtzeko hainbat tresna izan, metroz definitutako espazio bat biderkatu daiteke soilik altuera emanez. Baso batean esate baterako, gauza pila egin daitezke zuhaitzen artean, espazio berri bat sortu daiteke. Honek beste galdera bat dakarkit burura, espazioa sortzen da edo eraldatzen da?






Nire ustez, edozer gauza aldatzean, gauza berri bat sortzen da, gure ingurua aldatzerakoan, beste inguru berri bat sortzen dugu. Sorreraren oinarria, aldaketa da. Espazio berriaren sorrera gure mugaketaren ondorioa da. 

La buena vida - Iñaki Abalos





La buena vida

Freud eta Marx- en ideologien ondorioz espazio mota hauen sorrera gertatu zen. Espazio zabalen garapenean batez ere, garapen honek “komunak” sortzera eraman zuen.  50. Eta 60.hamarkaden artean hippy mugimendua garatu zen eta espazio zabal honen erabilera guztiz garatu zuten, “komuna hippyak” sortuz. Mugimendu eta pentsaera honen zabalpena hirietaraino ailegatu zen, espazio berritzaile bat sortuz. Loft-a.

Espazio berri honetan komuna hippyetan higiene falta, deskontrola eta beste hainbat ezaugarri murriztu ziren. Espazio zabala da, mugagabea, ez da aurreprogramatzen, hau da, ez dauka programa zehatzik. Funtzio anitzetarako dago proiektatua. Andy Warhol - en The Factory loft proiektua honen adibide bikaina da. Espazio erraldoi honetan milaka ekintza anitz gauzatu ziren, honek erakusten digu espazioaren flexibilitatea, aldatzeko aukera. Bertan topatzen den dekorazioa ere espazioaren aniztasuna nabarmentzen du. The Factory garaiko kulturaren birika dela ezan dezakegu, bertan artista askoren garapena gertatu zelako,  Truman Capote, Salvador Dalí, Bob Dylan, Mick Jagger.. .etb. esate baterako.

Loft – a aldarrikapen leku bat da, bertan momentuan egin nahi den guztia egin daiteke, askatasun osoa daukazu garapena bultzatzeko. 










lunes, 3 de junio de 2013

Kaiolak / Aterkiak / Burbuilak


Aurreko egunean Javier Etxeparek hitzaldi bat aurkeztu zigun. Berak zioen arkitektoek nahigabe edo nahita gehienetan pauta batzuk erabiltzen dituztela. Eta horren ondorioz arkitektura lana gehienak hiru multzoetan sailkatu ditzakegula, izenburuak dioen hiru multzoetan, hain zuzen ere.
Hitzaldiari sarrera emateko, bera ikaslea zen garaiko gertakari bat kontatu zigun. Bertan, bere marrazketako irakaslea egun baten esan zion margoak erosteko, eta gainera kolore gama handiena zuena aukeratzeko. Dirutza bat gastatu ondoren bueltatu zen berriro gelara, han, irakasleak esan zion 12 kolore soilik erabili zezakeela. Sorollaren  artelan bat marraztu behar zuen. Sorollak kolore anitzak erabiltzen ditu, matize asko eta oso saila da bere artelanak marraztea. Gertakari honekin ikasi zuen soilik behar zuena hartzen, sinplifikatzera, berrerabiltzera,  hautatzera, nahastera …
Perspektibari eta neurriekin lotuta, jarrera kritikoa defendatzen zuen, espazioa aztertzeko orduan. Adibidez, giza proportzioekin ezin dugu teoria guztiak kontuan hartu, gure ideia propioa erabili behar dugu edo teori bat soilik aplikatu. Le Corbusierren Modulorra erabili dezakegu, baina Leonardo da Vinciren Vitrubioa ukatuz. Lehen esandako berdina da, soilik behar duguna erabili behar da, nahiz eta behar duguna nahasketa bat izan.

KAIOLAK

Kasu honetan, kaiola bezala ulertzen dugunaren kontrakoa egitean sortzen da. Erlazioa kanpoaldea eta barrualdea oso estua da, ez da bereizten, diluitzen da. Kasu honetan garrantzitsuena itxitura da, berak sortzen du bi espazioen arteko erlazioa.

Hirugarren internazionalari monumentua – Vladimir Tatlin

Proiektu hau altzairuz eta beiraz eratuta dago, ez zen eraiki eta beraz geratzen zaigun bakarra maketa da. Esan dezakegu hiru bolumen desberdineko biraketaz sortzen dela proiektua. Bolumen bakoitza funtzio desberdin bat dauka. Bolumenak biratzerakoan ikus daiteke bolumen bakoitza bere abiadura propioa duela, eta honek ekartzen du formaren sorrera.

Theatre mobile – Pascal Häusermann

Antzerki mugikorra, desmuntagarria. Behar diren espazio laguntzaileak kanpoaldera eramaten ditu, emaitza anitz eta desberdinak lortuz.

La casa suspendida – Paul Nelson

Proiektu bat izan zen. Behe solairuan espazio librea lortu nahi zuen erakusketak egiteko, beraz egitura guztia kanpoaldera eramaten du, erdian lortu nahi zuen espazio diafano hori lortuz. Egituratik, eskegitzen ditu beste espazio guztiak.

Farnsworth house – Mies van der Rohe     
        
Kanpoaldeko espazioaren zati bat barrualdearekin lotzen da, espazio sortzen da soilik egiturarekin. 

Erakusketetarako pabiloia  (New Delhi)

Proiektua hiruki berdinen arteko elkarketaz eratzen da, hiruki kaiolaz osatuz. Hasiera batean, proiektua altzairuz egiteko proiektatu zen, baina diru et teknologi a faltaren ondorioz, hormigoiez eraiki izan behar  izan zen. Piramide egitura erabiltzen da kubierta eta fatxada murrizteko, eta ginera iluminazioa handitzeko.

















ATERKIAK EDO GUARDASOLAK


Aterkiak ez dute fatxadarik eta honek espazio anitzetara moldatzea ahalbidetzen du.  Beste bi moten nahasketatzat hartu dezake bien onuren arteko konbinaketa da. Mota hau egitura adibiderik honenak dira bere muntatze edo desmuntatze abilitateaz.

Autobus geltokia – Joao Batista Vilanova

Iluminazio sistema berritzailea sortu zuen. Autobusen ibilbidea hobetzeko sistema jarraitua.












Erakusketa pabiloia, NY (1964) IBM – Eames

Proiektu honetan altzairuzko baso bat sortu nahi dute. Eraikin honekin erakutsi nahi zuten jendea oso ezjakina zela. Bisitariak eraikinaren zentrora eramaten zituzten gero bigarren solairura igotzean beraiek zeuden abdukzioaz konturatu zintezen. Bekaldean IBM-ak normalean zeuzkan erakusketak edukitzeko eta goiko pisuan hurrengo erakusketetarako lekua.






The monumental color play – Daniel Buren

Aterkien kontzeptu basikoa garatzen du, euskarria egituraren zentroan jarri ordez alboetara eramaten ditu. Honek bestekin elkarketa bat ahalbidetzen du eta gainera zutabeak zuri beltzez marrazten ditu.







BURBUILAK

Kasu honetan burbuilek barruko eta kanpoko harremana ukatzen dute. Bien arteko erlazioa tentsiozkoa da. Kanpo espazioaren ukatzea bezala kontsideratu ditzakegu burbuilak. Sorpen hauten artistek gauza ikusezinetan edo ezinezkoetan oinarritzen dira, azkeneko emaitza gehienetan eskultoriko gertatzen da.
Honen ondorioz habitagarriak diren eskulturak sortzen dira, hauei eskultura habitagarriak deritzogu. Hau da, eskultura eta egituraren arteko erlazio estua daukaten artelanez hitz egiten dugu.

Fernando Higuera etxea

Lur azpiko etxe bat sortu zuen, bere lorategian, bertan isolamendu absolutua topatzen da,ez du inolako kalefakziorik behar. Kanpoko espazioarekin daukan harremana guztiz apurtzen du. Espazioa bost klaraboiaz dago argiztatua. Espazio honetan disfrutatzeko gaitasuna handitzen da.










Laburbilduz:

1.       KAIOLA: mugak fisikoak dira, baina ez bisualak. Kanpoaldearekiko harremana azpimarratzen da.

2.       ATERKIAK: beste bi espazioen artekoa da. Kanpoan egon harren babes bat eskaintzen du. Estalkiak

3.       BURBUILAK: kanpoaldearekiko harremana guztiz ukatzen du, eta isolamendua bermatzen du.